Լինում է մի աղջիկ,Լիլին:Նա ուներ շականակագույն աչքեր :Մի օր Լիլին վատ արարքի համար պատժվեց:Ինքը չգիտեր,թե ինչի համար է մայրիկը իրեն պատժել:Մայրիկը նրան փակեց մի սենյակում, որտեղ կային լիքը շշեր և ասաց.
-Մինչև բոլոր շշերը ջուր չլցնես, այս սենյակից դուրս չես գա:
Լիլին չէր լցնում շշերը, այլ կոտրում էր դրանք և պատրաստում մայրիկի համար նվերներ :
Մի օր Լիլին որոշեց պատուհանով դուրս գալ սենյակից և մայրիկից ներեղություն խնդրել, բայց պատուհանի տակ մի գետ էր հոսում, որը շատ արագ էր հոսում:Այդ պատճառով Լիլին չկարողացավ դուրս գալ, բայց նա նայեց մյուս պատուհանից և տեսավ մի կատաղած շուն: Այդպես Լիլին մնում է այդ սենյակում, իսկ մայրիկը չի հիշում նրան սենյակից դուրս բերել: Հաջորդ առավոտյան,երբ մայրիկը աշխատանքի գնալիս է լինում, հիշում է,որ արդեն մի քանի օր է, ինչ Լիլին փակված է սենյակում:Նա որոշում է դուրս բերել նրան սենյակից և բացատրեցլ,որ նման արարքները միշտ վատ ավարտ են ունենում:Լիլին խոստացավ,որ այսուհետ մայրիկինկլսի,իսկ պատիժը լավ դաս եղավ իր կյանքում:
Leave a Reply